Ile roślin powinno się znajdować na jednym metrze kwadratowym?
Jaka jest magiczna liczba dozwolonych roślin marihuany na dany metr kwadratowy? Niezależnie od tego, czy jesteś początkującym czy doświadczonym hodowcom, znalezienie odpowiedzi na to pytanie jest kluczem do uwolnienia maksymalnego potencjału twojej uprawy.
PRAWDA STOJĄCA ZA KURCZOWYM TRZYMANIEM SIĘ LICZB
Optymalna liczba roślin marihuany na metr kwadratowy różni się znacznie w zależności od hodowcy. Nie jest to pytanie, na które można odpowiedzieć jednoznacznie. Oprócz tego, ważnym czynnikiem jest poziom umiejętności oraz doświadczenie danego hodowcy. Doświadczony hodowca może mieć większe zbiory przy użyciu jednego światła i jednej rośliny niż nowicjusz stosujący 10 lamp i posiadający 10 roślin.
JAKICH ZBIORÓW MOŻNA OCZEKIWAĆ NA METR KWADRATOWY
Najlepsze dane na temat uprawy indoor pochodzą z badania z 2006 roku zatytułowanego „Yield of Illicit Indoor Cannabis Cultivation” przeprowadzonego w Holandii przez Marcela Toonena PhD, Simon Ribot B.Sc, Jac Thissen M.SC.
Skupiając się na 77 nielegalnych uprawach hydroponicznych w Holandii, zsumowali oni średnią gęstość wynosząca 15 roślin/m², które potrzebują średnio 510W/m². Ponadto, ze względu na to, że badanie zostało opublikowane w 2006 roku, możemy założyć, że stosowane oświetlenie to głównie HID. Dane potwierdzają średnią wydajność 505g/m² lub blisko 1g na wat światła HPS. Stosują porównywalnej mocy oświetlenie LED nowej generacji, liczba g/m² może być potencjalnie jeszcze wyższa.
JAKI JEST TWÓJ STYL UPRAWY?
• SOG
Sea of green (SOG) to styl uprawy o dużej objętości, preferowany przez komercyjnych hodowców cannabis. Zasadniczo, cała dostępna powierzchnia wypełniana jest roślinami. W przypadku takiej uprawy zazwyczaj preferowane jest nawadnianie roślin kroplowo, ponieważ ręczne podlewanie dużej liczby roślin jest niepraktyczne i bardzo czasochłonne.
Z wyjątkiem feminizowanych, automatycznie kwitnących nasion, w celu sprawnego działania SOH wymagane są wysokiej jakości szczepki odmian fotoperiodowych. Sadzonki ułatwiają karmienie, zapewniają jednolitą uprawę oraz ogólnie pomagają osiągnąć maksymalną wydajność – pod warunkiem, że wybrano najlepszą roślinę mateczną.
Sprawny SOG może być łatwy w utrzymaniu, nie ma potrzeby szkolenia i przycinania roślin. Wzrost wegetatywny jest ograniczony do minimum. Przyjmowanie cyklu świetlnego 24-0 może sprawiać, że zajmie on zaledwie 1-2 tygodnie. Aby jak najszybciej wywołać kwitnięcie, celem jest przejście na cykl 12-12. SOG dostarcza zbiorów szybko, rośliny posiadają grubą główną colę.
• TOPPING
Przełamywanie szczytowej dominacji roślin sprawia, że hormon wzrostu skupia się na wtórnych pędach. Przycinanie zmienia wzorzec wzrostu roślin i promuje ich bardziej krzaczasty profil. Odcinając końcówkę głównego trzpienia, wykonuje się topping. Krzaczaste rośliny lepiej wypełniają boczną przestrzeń wzrostu i łatwiej je utrzymać w odpowiednim miejscu w porównaniu do wysokich, wrzecionowatych roślin. Przycinanie głównej łodygi sprawia, że para gałęzi znajdujących się na węzłach poniżej staje się dwiema górnymi colami.
Topping powinien być przeprowadzany z pomocą sterylnych nożyczek podczas fazy wegetatywnej, ponieważ rośliny potrzebują około tygodnia, aby do siebie dość. Roślin będących w fazie kwitnienia nie powinno się przycinać, ponieważ mogą one na tym ucierpieć. Z drugiej strony, zbyt szybkie przeprowadzanie toppingu na młodych roślinach może je mocno zestresować i zahamować ich wzrost.
Najlepiej jest przycinać rośliny, kiedy na każdej z nich pojawi się około 6 gałęzi (3 zestawy gałęzi) i przed pojawieniem się pierwszych pąków. Odmiany fotoperiodowe można przycinać wielokrotnie.
Hodowcy spopularyzowali tę praktykę, aby zwiększyć liczbę najlepszych coli i wypełnić większą przestrzeń mniejszą ilością roślin. Z metody tej mogą także skorzystać rośliny kwitnące automatycznie, jednak generalnie odradza się ich intensywne przycinanie.
• FIM
Fimming to metoda przycinania podobna do toppingu. Większość hodowców woli odciąć 75% końcówki głównej łodygi. Dokładność nie jest zbyt ważna, a wyniki pochodzące z niechlujnego toppingu są naprawdę imponujące. Zazwyczaj po przeprowadzaniu fimmingu liczba coli zwiększa się o 3-4. Metoda ta nie jest tak schludna jak topping, ale to kolejna świetna alternatywa na uzyskanie większej ilości pąków przy mniejszej ilości roślin. Jak można się spodziewać, jest to technika którą powinno się przeprowadzać w fazie wegetatywnej.
• LST
Trening niskiego stresu (LST) to technika wybierana przez mikro hodowców oraz hodowców odmian z autofloweringiem, którym zależy na zwiększeniu plonów. Jest ona również często przeprowadzana w połączeniu z toppingiem, fimmingiem oraz metodą ScrOG.
LST to przede wszystkim zginanie pędów, wiązanie ich palikami lub uginanie z pomocą drutów ogrodniczych. Manipulowanie główną łodygą oraz gałęziami podczas fazy wegetatywnej to cała siła LST.
Oczywiście metoda ta ma również swoje ograniczenia. Można zginać tylko pędy.
• SCROG
Metoda screen of green to zapewne najlepszy sposób, w jaki każdy hodowca może w pełni wykorzystać metr kwadratowy powierzchni uprawy. Polega ona na dodaniu siatki lub ekranu z siatką do uprawy, w celu wypełnienie rosnącej opasy jedynie grubymi, głównymi colami.
Najlepsi hodowcy potrafią skutecznie wyginać, przekręcać, i przetykać tylko jedną roślinę, wypełniając nią całą przestrzeń uprawy. Jakie są zalety tej metody? Cała energia roślinna oraz światło skupiają się na kwitnieniu pączkujących wierzchołków.
